Opdracht: lees de twee verhalen en bedenk of jij je eigen gedrag ergens in herkent. Is dit vooral verhaal 1 of verhaal 2? Welk verhaal zou jij het willen kopieëren?
Verhaal 1
De wekker gaat. Het is 06.30 uur en Stijn gaat vandaag voor het eerst op tennisreis naar het buitenland. Vol energie springt hij zijn bed uit en maakt hij zijn vader wakker. Samen maken ze het ontbijt en beginnen ze, samen met zijn moeder, aan het ontbijt. Ze hebben het over de reis die Stijn vandaag gaat maken en waar hij naar uitkijkt. Ze hebben een leuk gesprek en Stijn begint steeds meer zin te krijgen in zijn dag. Om 08.00 uur moet Stijn bij de verzamelplek zijn van zijn club, dus hij gaat na het ontbijt zijn tandenpoetsen, zich omkleden en zijn tas inpakken.
Nadat vader zich ook klaar gemaakt heeft checkt hij nog even of Stijn wel alles mee heeft. Het is inmiddels 07.45 uur en ze stappen de auto in. Onderweg vraagt de vader van Stijn wat hij deze reis hoopt te leren en wie er nog meer op tennisreis gaan. Stijn zijn beste vriend Pepijn gaat ook op reis en hij heeft er zin in om hem ook weer te zien. Eenmaal aangekomen bij de verzamelplek ontmoet Stijn zijn vrienden en raakt hij in gesprek met Pepijn. De vader van Stijn en de twee jongens ontmoeten de begeleiders van de dag en stellen nog even hun laatste vragen. Iedereen is mooi op tijd en ze vertrekken met veel energie naar de tennisacademie.
Onderweg wordt er leuke muziek aangezet, veel gelachen en gepraat. Aangekomen bij de academie kijkt Stijn, net als zijn medereizigers, met grote ogen om zich heen. Het is 10.30 uur en de eerste training gaat beginnen. Stijn is gefocust en voelt zich top! Tennissen als een prof en gezelligheid met zijn vrienden, wat wil je nog meer.
—
Verhaal 2:
De wekker gaat. Het is 06.30 uur en Stijn gaat vandaag voor het eerst op tennisreis naar het buitenland. Stijn heeft er onwijs veel zin in. Voordat hij zijn bed uitgaat kijkt hij even op Instagram en de berichtjes die hij van vrienden gekregen heeft. Een kwartier later komt hij zijn bed uit en maakt hij zijn vader wakker. Ze maken hun ontbijt en roepen zijn moeder om ook te komen ontbijten. Vader en moeder vragen of Stijn er zin in heeft terwijl Stijn op zijn telefoon zit. Er komt een kort antwoord: “tuurlijk!”. Ondertussen pakt moeder haar iPad en checkt vader ook even zijn Facebook timeline. Om 08.00 uur moet Stijn bij de verzamelplek zijn van zijn club, maar het is al 07.30 uur . Gehaast pakt hij al zijn spullen, kleedt hij zich om en poetst hij snel zijn tanden.
Nadat vader zich ook klaar gemaakt heeft checkt hij nog even of Stijn wel alles mee heeft. Het is imiddels al 7.50 uur geweest en ze moeten dus opschieten. Onderweg speelt Stijn een spelletje en belt vader voor zijn werk. Nog net op tijd zijn ze bij de verzamelplek en ontmoeten ze de begeleiders van de reis. Stijn ziet zijn beste vriend Pepijn. “Je had helemaal niet verteld dat Pepijn ook met je op reis ging” zegt vader. Stijn ziet ook de andere tennissers van de club die mee gaan en omdat ze nog op iemand moeten wachten spelen ze even op hun telefoon. Net iets over tijd vertrekt de groep naar de academie.
Onderweg wordt er leuke muziek aangezet en is iedereen zich aan het vermaken met een spelletje op zijn mobiel. Aangekomen bij de Academie kijkt Stijn, net als zijn medereizigers, met verwondering om zich heen *ping* *ping* – nieuw melding – *start met level 28*. Voordat de training begint wordt er nog even een nieuw level uitgeprobeerd door Stijn. Het is 10.30 uur en de training begint. Stijn heeft zin om hard te trainen maar is ook wel moe. Zijn focus is niet optimaal. Ondanks dat voelt Stijn zich goed. Trainen als een prof, met zijn vrienden… en zijn mobiel…
—-
Waarom die telefoon (soms) weg moet!
Vergelijk beide verhalen met elkaar en bedenk welke jij het liefst zou willen beleven (voor je kind).
De telefoon is een verslavend monster.
Dat Stijn en iedereen om hem heen ernaar grijpt is – vanwege het verslavende stofje dat wordt aangemaakt – niet gek. Toch is de telefoon verwoestend.
Het eerste wat Stijn doet wanneer hij wakker wordt is kijken op zijn scherm voor een aantal minuten.
Er is geen verbinding tussen vader, moeder en kind bij het ontbijt.
Er moet gehaast worden.
Er wordt geen woord gewisseld tijdens de autorit naar de verzamelplek.
Spelen doen de kids niet met elkaar, maar afzonderlijk van elkaar.
Tijdens de autorit is er ook geen goed gesprek tussen de kids en de begeleiding.
Vermoeidheid en gebrek aan focus op de baan.
Geen 100% belevingsgevoel tijdens een speciale reis naar een buitenlandse academie.
Dit is natuurlijk maar een voorbeeld, maar wel tekenend voor deze tijd. Niet bij iedereen, maar wel bij de meerderheid van de bevolking. En dat is zonde! Het mooie tijdens een reis en in het leven zit hem niet in de telefoon, maar in wat je ziet en wat je met elkaar beleeft en met wie je praat. Je vrienden, familie en herinneringen zijn waardevol. Niet het volgende level op je telefoon.
Daarbij is er in deze tijd een overvloed aan alles en vooral een overvloed aan afleiding. Altijd en overal kunnen we onze telefoon pakken en een spelletje spelen, iemand een berichtje sturen of Instagram checken. Waar zorgt dat voor? Dat we geen rust hebben en rust heeft ons koppie zeker nodig! Energie is ook fijn, en dat halen we vaak uit de mensen om ons heen, de grappige verhalen en de uitzonderlijke momenten. In plaats van overprikkeld zijn door onze telefoon en daardoor weinig energie hebben, willen we juist focus hebben en bewust meemaken wat er om ons heen gebeurt.
Om die reden stellen wij de regel dat er tijdens een reis geen mobieltjes in bezit zijn van de deelnemers. De begeleiders houden de telefoontjes bij zich en alleen in uitzonderlijke gevallen kan de telefoon gebruikt worden (of tijdens bewuste momenten). Dit doen wij zodat elke deelnemer een reis meemaakt zoals verhaal 1. Dat iedereen met elkaar verbindt en dat de tennisreis een uniek moment wordt dat voor altijd bijblijft.
Zijn we dan helemaal van de rader tijdens een reis (en zou jij dat ook moeten doen)? Nee, dat is natuurlijk niet nodig. Wij houden de ouders bijvoorbeeld via Whatsapp op de hoogte met enkele updates over de reis. Wat een handig ding hè die telefoon. Het kan dus zeker van waarde zijn en het is ook zeker niet erg om door Facebook te scrollen of een spelletje te spelen. Maar besef wel dat het niet ten koste moet gaan van relaties, van de verbinding en de dingen die om je heen gebeuren.
